Μικρό μάθημα ελευθερίας
Ήταν Σάββατο 16 Αυγούστου, πριν ένα μήνα δηλαδή. Έτυχε να μην προλάβω να κουρευτώ ως τις 14 αλλά και να θέλω οπωσδήποτε να κουρευτώ εκείνη την ημέρα, λόγω κοινωνικών υποχρεώσεων. Βγήκα λοιπόν εκείνο το πρωί με αυτό τον σκοπό. Πήγα κατά σειρά και στα δύο κομμωτήρια στα οποία είμαι τακτικός πελάτης τα τελευταία χρόνια. Τα βρήκα αμφότερα κλειστά. Σάββατο μετά από Παρασκευή που ήταν αργία, τι πιο φυσικό κι αναμενόμενο να μείνουν κλειστά για να ευχαριστηθούν το τριήμερο στην καρδιά του Αυγούστου; Πριν χάσω τις ελπίδες μου είπα να περάσω κι από ένα άλλο. Ήταν -απροσδόκητα- ανοιχτό και λειτουργούσε κανονικά, μάλιστα δεν ήταν άδειο, είχε δουλειά. Εξυπηρετήθηκα, λοιπόν, και έμεινα ευχαριστημένος από την προσφερθείσα υπηρεσία (που ήταν και σημαντικά φθηνότερη από τα προηγούμενα κομμωτήρια). Αν δούμε το επεισόδιο λίγο πιο γενικά, ένας καταναλωτής είχε ανάγκη μια υπηρεσία και αναζήτησε τον επαγγελματία που μπορούσε να την παρέξει. Όταν απογοητεύτηκε από τους συνήθεις παρόχους, αναζήτησε